Χρώμα

"Το γαρ ορατόν χρώμα εστί. το δε χρώμα οιόν τις απορροή του κατά την επιφάνειαν σχήματος γίνεται..."
Άγιος Γρηγόριος Νύσσης (4ος αιώνας μ.Χ.)

Ο ΟΡΚΟΣ

ΟΡΚΟΝ ΠΡΟ ΤΗΣ ΚΟΣΜΗΤΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ… ΟΜΝΥΟΜΕΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗΝ ΚΑΘΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝ ΤΗΝ ΔΕ ΑΠΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΠΕΡΙΒΟΛΟΥ ΤΟΥ ΣΕΠΤΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΤΕΜΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ ΕΞΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΚΑΤ΄ΕΠΙΣΤΗΜΗΝ ΒΙΩΣΟΜΕΘΑ ΑΣΚΟΥΝΤΕΣ ΤΑΥΤΗΝ ΔΙΚΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ.
ΟΥΤΩ ΧΡΗΣΙΜΟΥΣ ΗΜΑΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΗΣΟΜΕΝ ΠΡΟΣ ΑΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΔΕΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΑΡΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΝ ΠΑΣΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΕΙ ΠΡΟΣ ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΟΤΗΤΑ ΗΘΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΟΜΕΝ ΒΑΙΝΟΝΤΕΣ ΕΝ ΕΥΘΕΙΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΟΔΩ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΝ ΑΠΟΒΛΕΠΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΙΟΝ ΑΝΥΨΟΥΝΤΕΣ ΕΙΣ ΤΥΠΟΝ ΑΡΕΤΗΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΚΕΠΗΝ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ.
ΤΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣΙ ΕΙΗ ΣΥΝ ΤΗ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΗΜΕΤΕΤΕΡΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΚΑΙ ΠΕΦΙΛΗΜΕΝΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΤΩ ΒΙΩ ΒΟΗΘΟΣ.

Γιατί ορκίζονται;
Θα προσπαθήσουν να κρατήσουν τον όρκο τους;
Γνωρίζουν την ευθύνη του να ορκίζεσαι στο Θεό;

Μύρμηξ και κάνθαρος

Μια μέρα καλοκαιριάτικη ένα μυρμήγκι στριφογύριζε στα χωράφια και μάζευε σπειριά, στάρι και κριθάρι για να τα έχει απόθεμα για τροφή του το χειμώνα.
Ένα όμως σκαθάρι που το είδε να μοχθεί έτσι δοκίμασε έκπληξη που αυτό βασανίζεται σε εποχή που τα άλλα ζώα παρατούν τους κόπους και αναπαύονται.
Το μυρμήγκι τότε δεν έβγαλε μιλιά.
Ύστερα όμως όταν έπιασε χειμώνας και η βροχή διέλυσε την κοπριά με την οποία τρέφεται το σκαθάρι, και αυτό λιμασμένο και έχοντας ανάγκη από τροφή ήρθε προς το μυρμήγκι και του ζητούσε, αυτό του είπε.
"Ώ σκαθαράκι μου αν εκοπίαζες τότε που εγώ κοπίαζα και με κορόϊδευες τώρα δε θα χες ανάγκη από τροφή."
Γιατί όποιος δεν προνοεί κάποτε θα βρεθεί απροετοίμαστος και θα δυστυχίσει.
Από τους μύθους του Αισώπου