ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ-ΝΕΡΟ

Publish at Scribd or explore others: Education eBooks

Μάθημα Γεωγραφίας

Μια φίλη μου που είναι δασκάλα στην Αμερική μου έστειλε ένα διαδικτυακό χάρτη που χρησιμοποιούν στο σχολείο της για να διδάξουν στα παιδιά τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της βόρειας Αφρικής. Ο χάρτης έχει 35 "λευκές" χώρες και μια λίστα με 35 ονόματα. Αυτό που πρέπει να κάνει ο μαθητής είναι να μεταφέρει το όνομα της κάθε χώρας στο σημείο που βρίσκεται η χώρα αυτή πάνω στο χάρτη. Αν το κάνει σωστά, το όνομα της χώρας θα εμφανιστεί στο χάρτη. Αν το κάνει λάθος, θα δει ένα κόκκινο Χ.

Αφιερώστε 5 λεπτά να κάνετε το κουίζ. Πόσες χώρες βρήκατε με την πρώτη και χωρίς τη βοήθεια της Wikipedia;
http://citypress-gr.blogspot.com/2009/02/blog-post_20.html

Απόκριες και ...κατασκευή χαρταετού

Φτιάχνοντας ένα χαρταετό θα δοκιμάσετε μεγαλύτερη χαρά από ότι στο πεταγμά του.
Όταν είμασταν παιδιά χρησιμοποιούσαμε καλάμια που βρίσκαμε κοντά στο ποτάμι, εφημερίδες, σκοινί,κόλα και φυσικά τη τέχνη.
Στο video δεν χρησιμοποιούν ακριβώς αυτά τα υλικά αλλά νομίζω πως είναι αρκετά εύκολο και διασκεδαστικό.
Καλή Επιτυχία! :)

Μια tech ΣΤ΄Δημοτικού στο Μούρεσι!

«Με λένε Σταθούλα, είμαι 12 ετών και μένω στον Κισσό. Η δεύτερη κολλητή μου φίλη είναι η Μαρίνα, γιατί ο πρώτος είναι το λάπτοπ. Από τη στιγμή που το έπιασα στα χεριά μου τρελάθηκα, είναι τέλειο. Σήμερα κάναμε για πρώτη φορά κανονικό μάθημα με το λάπτοπ, ήταν κάτι το διαφορετικό. Μπορούσαμε να έχουμε έναν φάκελο που θα είχε τα βιβλία και έναν φάκελο που μπορούσαμε να γράφουμε τις απαντήσεις από τις ασκήσεις του βιβλίου». Η Σταθούλα είναι ένα από τα 13 παιδιά της Στ΄ «tech» τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου στο Μούρεσι του Πηλίου, όπου για πρώτη φορά και με πρωτοβουλία του δασκάλου της τάξης Μανώλη Χειλαδάκη και τη συνδρομή της διευθύντριας Πολυξένης Μήτσιου (των λοιπών υπηρεσιακών παραγόντων …συναινούντων) δημιουργήθηκε η πρώτη ψηφιακή τάξη στη χώρα μας! Η πρώτη τάξη Δημοτικού σχολείου που τόλμησε να παροπλίσει βιβλία, μολύβια και γομολάστιχες, και εδώ και σχεδόν έναν μήνα λειτουργεί με laptop, ποντίκια και e-books. Πώς έγινε; Στο πι και φι! Όταν ο δάσκαλος με τους μαθητές του αποφάσισαν να επενδύσουν τα χρήματα από τα κάλαντα των Χριστουγέννων στην αγορά laptop! Τα παιδιά έβαλαν τα δυνατά τους, οι γονείς βοήθησαν, κι όταν έρευνα αγοράς έδειξε ότι το κεφάλαιο δεν ήταν αρκετό, δάσκαλος και διευθύντρια απευθύνθηκαν στον δήμαρχο Κωνσταντίνο Λεβέντη, του μίλησαν για το εγχείρημα και εκείνος συμφώνησε να χρηματοδοτήσει με το υπόλοιπο ποσόν την αγορά 13 laptop, ένα για κάθε «εκτάκι»…Τα παιδιά αμέσως λάτρεψαν τον καινούργιο τρόπο που γίνονταν τα μαθήματα, μέχρι που να μη θέλουν να βγουν διάλειμμα! Και πώς ακριβώς δουλεύουν; Καθώς λέει ο δάσκαλος:«Κατ' αρχάς, πέρασα όλη την ύλη της Στ' Δημοτικού σε μορφή pdf στα laptop των παιδιών. Μετά χρειάστηκε να κάνουμε κάποια μαθήματα για το πώς χρησιμοποιούμε το καινούργιο εργαλείο. Πώς γράφουμε, πώς αποθηκεύουμε, πώς διαβάζουμε. Ακόμα δεν έχουμε "πετάξει" εντελώς τα βιβλία, αλλά τα ανοίγουμε πολύ λιγότερο, και το πιο σημαντικό: τα βιβλία μένουν στην τάξη και το βάρος της σχολικής τσάντας έχει μειωθεί κατά 4-5 κιλά. Τα παιδιά έρχονται στο σχολείο κουβαλώντας μόνο ένα πανάλαφρο laptop». «Γράφονται όλα στο laptop. Άλλος φάκελος για τα βιβλία, και άλλος για να αποθηκεύουμε τα e-τετράδια».Ποιες οι αντιδράσεις ; Η ζήλια των παιδιών των… άλλων τάξεων. Τι περιμένουν; «Μα... έναν χορηγό, για να αγοράσουμε laptop για του χρόνου! Τα μηχανήματα που αγοράσαμε φέτος, ανήκουν στα παιδιά. Είναι τα προσωπικά τους εργαλεία. Στο τέλος της χρονιάς θα είναι γεμάτα από σημειώσεις, εργασίες, όλο τον κόπο και τις γνώσεις τους. Τους ανήκουν δικαιωματικά». Δημιουργικότητα και καινοτομία λοιπόν χωρίς τα κονδύλια της ΕΕ (λέγε με ΕΣΠΑ), τις αγκυλώσεις του ΥΠΕΠΘ, την αβελτηρία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και των λοιπών εμπλεκόμενων... Ένας πρόχειρος υπολογισμός δείχνει ότι το κόστος για τα βιβλία ενός μαθητή και για 12 έτη φοίτησης ξεπερνά τα 500€, δηλαδή υπερβαίνει την αξία ενός μέσου laptop! Περισσότερα εδώ.

http://nikosictedu.blogspot.com/2009/02/tech.html

Ωρα για ανέκδοτα!

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΦΕΡΕ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΓΥΜΝΑΣΕΙ ΚΑΠΩΣ.
-ΛΕΓΕ,ΛΟΙΠΟΝ,ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ.ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΕΠΤΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ,ΠΟΣΑ ΘΑ ΕΧΕΙΣ;
-Α!!ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΜΠΑΜΠΑ.ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΡΑΜΕ ΜΟΝΟ ΤΑ ΜΗΛΑ!!




ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΡΑΦΤΗ.
-ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ Η ΦΟΡΕΣΙΑ ΣΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΘΑΥΜΑ.ΓΙΝΑΤΕ ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
-ΑΛΗΘΕΙΑ;;ΤΟΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΤΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ!!

http://scroodgejkok.blogspot.com/2009/01/blog-post_8343.html

Οι δύο φίλοι και η αρκούδα.

Κάποτε ένας άντρας ταξίδευε μαζί με ένα φίλο του.Περπατούσαν σε ένα στενό δρόμο που περνούσε μέσα από, άγνωστα σε αυτούς, βουνά και κοιλάδες. Παρόλο που βρισκόταν σε άγνωστο μέρος, ο άντρας ένοιωθε ασφαλής γιατί, ήταν σίγουρος ότι ο φίλος του θα τον βοηθούσε να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε κίνδυνο εμφανιζόταν μπροστά τους. Εκεί που περπατούσαν, συζητώντας διάφορα θέματα, ξαφνικά μια αρκούδα παρουσιάστηκε μπροστά τους, στην μέση του δρόμου.
Ο ένας άντρας, έτρεξε γρήγορα σε ένα κοντινό δέντρο, άρπαξε ένα κλαδί και σκαρφάλωσε. Έτσι κατάφερε να κρύψει το σώμα του, που έτρεμε απ’ τον φόβο, στο φύλλωμα τουδέντρου αυτού. Ο άλλος άντρας, έμεινε για μια στιγμή
ακίνητος και μετά έπεσε στο έδαφος με σκοπό να υποκριθεί ότι είναι νεκρός.
Το άγριο θηρίο, έτρεξε αμέσως πάνω από τον άντρα που ήταν
στο έδαφος, μεσκοπό να αρπάξει το θύμα του. Με τα γαμψά
αρκουδίσια νύχια της, σήκωσε τονκακόμοιρο άντρα από το
έδαφος. Τα πόδια και τα χέρια του άντρα είχαν γίνει,
από τον φόβο του, τόσο άκαμπτα και παγωμένα ώστε η αρκούδα
νόμισε ότι πραγματικά είχε βρει ένα πτώμα. Έτσι, παρά τον
θυμό της, εγκατέλειψε τον άντρα και έφυγε μακριά, για να
πάει στην φωλιά της.
Οι άντρες ηρέμησαν σιγά σιγά μετά την αποχώρηση της αρκούδας
και συνέχισαν τον δρόμο τους συζητώντας. Ο άντρας που σκαρφάλωσε
στο δέντρο, θέλοντας να κάνει τον γενναίο είπε στον σύντροφο του
"Πες μου φίλε μου.Τι σου είπε η αρκούδα ενόσω ήσουν ξαπλωμένος,
τρέμοντας από τον φόβο; Πρέπει να σου είπε πολλά πράγματα σε αυτήν
την μακριά συζήτηση σας".
άλλος άντρας, τότε απάντησε:"Πράγματι, μου έδωσε μερικές
σημαντικές συμβουλές. Μια από αυτές μάλιστα, δεν έχω την
δυνατότητα να την ξεχάσω. Μου είπε,να μην βιαστώ να συνεχίσω
την φιλία μου μαζί σου, αφού υπάρχει η πιθανότητα να
ξανασυναντήσω στον δρόμο μου κάποιο άγριο θηρίο".

Από τους μύθους του Αισώπου.


http://www.matia.gr/7/78/7804/7804_2_4.html

Τι σημαίνει να είσαι "φτωχός"

Από το : «τροκτικό»
http://troktiko.blogspot.com/2009/01/blog-post_1214.html
Ένας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας να διδάξει στο γιο του τι σημαίνει φτώχεια, τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό, σε μια οικογένεια που ζούσε στο βουνό.
Πέρασαν τρεις μέρες και δυο νύχτες στην αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι, μέσα στο … αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε το γιο του:
«Πώς σου φάνηκε η εμπειρία;»
«Ωραία» απάντησε ο γιος με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό.
«Και τι έμαθες;» συνέχισε με επιμονή ο πατέρας.
Ο γιος απάντησε:
Εμείς έχουμε έναν σκύλο, ενώ αυτοί τέσσερις.
Εμείς διαθέτουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί ένα ποτάμι δίχως τέλος, με κρυστάλλινο νερό, μέσα και γύρω από το οποίο υπάρχουν και άλλες ομορφιές…
Εμείς εισάγουμε φαναράκια από την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ αυτοί φωτίζονται από τα αστέρια και το φεγγάρι…
Η αυλή μας φτάνει μέχρι το φράχτη, ενώ η δική τους μέχρι τον ορίζοντα…
Εμείς αγοράζουμε το φαγητό μας• αυτοί πάλι, σπέρνουν και θερίζουν γι αυτό…
Εμείς ακούμε CDs. Αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη συμφωνία από πουλιά, βατράχια, και άλλα ζώα. Και όλα αυτά διακόπτονται που και που από το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι…
Εμείς μαγειρεύουμε με ηλεκτρική κουζίνα. Αυτοί ό,τι τρώνε έχει αυτή τη θεσπέσια γεύση, μια και μαγειρεύουν στα ξύλα…
Εμείς, για να προστατευθούμε, ζούμε περικυκλωμένοι από έναν τοίχο με συναγερμό. Αυτοί ζουν με τις ορθάνοιχτες πόρτες τους, προστατευμένοι από τη φιλία των γειτόνων τους…
Εμείς ζούμε «καλωδιωμένοι» με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση. Αυτοί, αντίθετα, «συνδέονται» με τη ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τους καρπούς της γης τους, την οικογένειά τους.
Ο πατέρας έμεινε έκθαμβος από τις απαντήσεις του γιου του…
Και ο γιος ολοκλήρωσε με τη φράση:
«Σ’ ευχαριστώ, μπαμπά, που μας δίδαξες πόσο φτωχοί είμαστε…»
http://isites1.blogspot.com/2009/01/blog-post_31.html