Φύση - Μαθηματικά
Print this post
http://209.85.129.132/search?q=cache:pphj6g6h3_MJ:bozatzidis.vasilis.googlepages.com/-1.doc+%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF+%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC&cd=2&hl=el&ct=clnk&gl=gr Tweet this
Πριν από 2.500 χρόνια περίπου, κάτω από την σκιά των δέντρων λίγο έξω από μια αρχαία ελληνική πόλη ένας Έλληνας μαθηματικός προσπαθεί να δείξει στους μαθητές του πώς να κατασκευάζουν ένα κανονικό εξάγωνο (δηλ. ένα εξάγωνο με ίσες πλευρές και ίσες γωνίες). Λίγο πριν ολοκληρώσει τη μέθοδο, ένας από τους μαθητές του, ζητά το λόγο και του απευθύνει την εξής ερώτηση :
"Μα δάσκαλε, μπορείς να μας πεις που θα μας χρησιμεύσει τούτη η γνώση που μας προσφέρεις ; " Τέτοιου είδους ερωτήσεις στην Αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ σπάνιες και ίσως θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν βέβηλες γιατί εκείνη την εποχή τα μαθηματικά ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της φιλοσοφίας και το τελευταίο πράγμα που ζητούσαν σε μια φιλοσοφική συζήτηση ήταν να βρουν κάποια πρακτική εφαρμογή των συμπερασμάτων.
Ωστόσο ο μαθηματικός δεν έδειξε να εκπλήσσεται, ούτε φυσικά μάλωσε το μαθητή του. Οδήγησε τους νεαρούς σ' ένα κοντινό μελίσσι και τους έδειξε το σχήμα της κερήθρας σε μια από τις κυψέλες όταν οι μαθητές παρατήρησαν το εξάγωνο σχήμα της ο μαθηματικός τους είπε πως οι μέλισσες γνωρίζουν να κατασκευάσουν κανονικά εξάγωνο και η ίδια τους η ζωή εξαρτάται από τούτη την ικανότητα και άρα αν οι μέλισσες χρησιμοποιούν τούτο το σχήμα, τότε κάποια χρήση θα έχει και γι' αυτούς.
Στη σημερινή εποχή ο δάσκαλος των μαθηματικών, ωστόσο, πρέπει να περιμένει μια τέτοιου είδους ερώτηση. Ζούμε σ' ένα κόσμο πρακτικών εφαρμογών και οι νέοι μαθαίνουν ή τουλάχιστον θέλουν να μάθουν εκείνες τις γνώσεις που μπορούν να χρησιμοποιούν. Αυτό σημαίνει ότι κάθε τι χειροπιαστό αποκτά αξία μέσα τους και όχι κάτι το αφηρημένο. Η κατάρα του αφηρημένου συνοδεύει τα μαθηματικά. Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι έτσι. Τα μαθηματικά βρίσκονται παντού γύρω μας, μόνο που χρειάζεται κάποια προσπάθεια να τα ανακαλύψουμε...
"Μα δάσκαλε, μπορείς να μας πεις που θα μας χρησιμεύσει τούτη η γνώση που μας προσφέρεις ; " Τέτοιου είδους ερωτήσεις στην Αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ σπάνιες και ίσως θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν βέβηλες γιατί εκείνη την εποχή τα μαθηματικά ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της φιλοσοφίας και το τελευταίο πράγμα που ζητούσαν σε μια φιλοσοφική συζήτηση ήταν να βρουν κάποια πρακτική εφαρμογή των συμπερασμάτων.
Ωστόσο ο μαθηματικός δεν έδειξε να εκπλήσσεται, ούτε φυσικά μάλωσε το μαθητή του. Οδήγησε τους νεαρούς σ' ένα κοντινό μελίσσι και τους έδειξε το σχήμα της κερήθρας σε μια από τις κυψέλες όταν οι μαθητές παρατήρησαν το εξάγωνο σχήμα της ο μαθηματικός τους είπε πως οι μέλισσες γνωρίζουν να κατασκευάσουν κανονικά εξάγωνο και η ίδια τους η ζωή εξαρτάται από τούτη την ικανότητα και άρα αν οι μέλισσες χρησιμοποιούν τούτο το σχήμα, τότε κάποια χρήση θα έχει και γι' αυτούς.
Στη σημερινή εποχή ο δάσκαλος των μαθηματικών, ωστόσο, πρέπει να περιμένει μια τέτοιου είδους ερώτηση. Ζούμε σ' ένα κόσμο πρακτικών εφαρμογών και οι νέοι μαθαίνουν ή τουλάχιστον θέλουν να μάθουν εκείνες τις γνώσεις που μπορούν να χρησιμοποιούν. Αυτό σημαίνει ότι κάθε τι χειροπιαστό αποκτά αξία μέσα τους και όχι κάτι το αφηρημένο. Η κατάρα του αφηρημένου συνοδεύει τα μαθηματικά. Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι έτσι. Τα μαθηματικά βρίσκονται παντού γύρω μας, μόνο που χρειάζεται κάποια προσπάθεια να τα ανακαλύψουμε...
http://209.85.129.132/search?q=cache:pphj6g6h3_MJ:bozatzidis.vasilis.googlepages.com/-1.doc+%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF+%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC&cd=2&hl=el&ct=clnk&gl=gr Tweet this
1 σχόλια:
Όμορφο το παράδειγμα που παραθέτεις.
Παρεπιπτόντως, το κανονικό εξάγωνο είναι εκείνο το πολύγωνο στο επίπεδο που ο λόγος της περιμέτρου ως προς το εμβαδόν του είναι ο μικρότερος σε σχέση με άλλα κανονικά πολύγωνα. Αυτό το καθιστά ως το βέλτιστο επίπεδο σχήμα για την πλακόστρωση μιας επιφάνειας, ή αν προτιμάς για την κατασκευή ή κάλυψη μιας κερύθρας.
Όμως δεν πρέπει να ξεχναμε οτι οι μέλισσες δεν το γνωρίζουν αυτό. Όπως οταν πετάξω ένα μπαλάκι προς το μέρος σου, ο εγκέφαλός σου δεν θα λύσει κάποια διαφορική εξίσωση κίνησης για να το πιάσει. Η Φύση δε δουλεύει με τα μαθηματικά... όπως τουλαχιστον τα μεταχειριζόμαστε εμείς.
Παρόλα αυτά υπάρχει κάτι το γαργαλιστικά ελκυστικό στους μηχανισμούς της Φύσης και στη μαθηματική σκέψη. και στο σημείο τομής αυτής της έλξης συναντάς την ομορφιά, όλη την ομορφιά του κόσμου, και συνειδητοποιείς ότι μπορεί να χωρέσει στη δομή μίας μόνο κερύθρας.
Τα μαθηματικά είναι ένας τρόπος άσκησης του νου.και όσο αφοσοιώνεσαι σε αυτά τόσο περισσότερο αντιλαμβάνεσαι τη μαγική συνοχή του κόσμου. και για να το ανακαλύψεις αυτό "χρειάζεται προσπάθεια"...η ομορφιά όπου κι αν την αναζητήσεις πάντα έχει κάποιο κόστος...
Δημοσίευση σχολίου